Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mə’yub — ə. eyibli, eybi olan, nöqsanlı, şikəst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nöqsanlı — sif. 1. Nöqsanı olan, qüsurlu, eyibli, kəsirli, səhvli. Nöqsanlı kitab. Nöqsanlı yazı. – Şagirdlərin yazı nitqləri çox nöqsanlıdır. M. İ.. 2. Qeyri kamil, eyibli, zədəli, çatışmayan cəhəti olan. Nöqsanlı mal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xələl — is. <ər.> Pozuculuq, əskiklik, zəiflik, nöqsan, ziyan. Qəflət xələlindən ayrılardın; Əlbəttə kim olduğun bilərdin. F.. Vaizi şəhr öz iqrarına etsəydi əməl; Düşməz idi bu qədər din ilə dünyayə xələl. S. Ə. Ş.. Xələl dəymək (yetişmək) – ziyan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müstəhcən — ə. ədəbsiz, eyibli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müəyyəb — ə. eybi olan; eyibli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müəyyəbat — ə. «müəyyəb» c. eyibli işlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mə’yubat — ə. «mə’yub» c. eyibli işlər; nöqsanlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mədxul — ə. qüsurlu, eyibli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məqduh — ə. qeyri məqbul, eyibli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
naqis — ə. 1) tam olmayan; əskik; 2) qüsurlu, eyibli, nöqsanlı; 3) riyaziyyatda: çıxma işarəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
